Mówisz w języku hiszpańskim, znasz przyimki, ale wciąż trudno Ci je odróżnić? Sprawdź się i przeczytaj nasze objaśnienia! Oto podstawy podstaw idealne na szybką powtórkę.

Przyimki, czyli po hiszpańsku las preposiciones. Są to niesamodzielne i nieodmienne części mowy, które wbrew pozorom potrafią sporo namieszać. Przede wszystkim dlatego, że każdy przyimek pełni kilka funkcji, a niektóre przyimki łatwo ze sobą pomylić, jak np. por z para. Dlatego aby zanadto nie komplikować, warto zacząć od przyimków prostych, tzw. las preposiciones simples.

Przeczytaj wypunktowane zdania przydzielone do przyimka i sprawdź, czy taki wybór jest dla Ciebie zrozumiały. W razie wątpliwości zapoznaj się z objaśnieniami i poznaj główne zastosowanie las preposiciones, a następnie powróć do konkretnego przykładu. ¡Buena suerte!

Przyimek a

Oznacza kierunek albo wskazuje godzinę. Odpowiada na pytania komu? czemu? oraz kogo? co?, a zatem wprowadza dopełnienie bliższe lub dalsze. Występuje też w konkretnych wyrażeniach (np. a 100 euros – po sto euro; a 100 kilómetros – w odległości 100 kilometrów).

Przykłady:

  • Voy a Madrid.
  • Me levanto a las once.
  • Quiero a Esmeralda.

Przyimek de

Wskazuje posiadanie lub pochodzenie. Pozwala wyjaśnić, do czego coś służy (np. ejercicios de escritura). Ponadto wskazuje tworzywo lub materiał, z którego coś zostało wykonane. Przyimek de znajdziesz także w wyrażeniach, takich jak np. trabajar de camarero – pracować jako kelner.

Przykłady:

  • El libro de Miguel.
  • La silla de madera.
  • Mi madre es de Polonia.

Przyimek en

Odnosi się do miejsca lub czasu (np. roku, miesiąca czy pory roku). Za pomocą tego przyimka wskazujesz też środek transportu (np. en coche – samochodem). Ponadto en łączy się z niektórymi czasownikami (np. confiar en – ufać komuś, czemuś; pensar en – myśleć o).

Przykłady:

  • Estamos en casa.
  • Siempre voy en tren.
  • Salimos en verano.

Przyimek con

Odpowiada na pytania z kim? z czym?, a zatem mówi o tym, co lub kto nam towarzyszy. Posłużysz się nim również, by wskazać narzędzie, którym coś wykonujesz (np. con lápiz – ołówkiem) lub sposób wykonania czegoś (np. con calma – ze spokojem). Zauważ, że con może się pojawić przed nazwą konkretnej rzeczy lub osoby, a także przed pojęciem/wyrazem abstrakcyjnym.

Przykłady:

  • Voy con los amigos.
  • Escribo con un bolígrafo.
  • Mi hijo come con un tenedor.

Przyimek entre

Po polsku oznacza między, pomiędzy lub wśród. Odnosi się do czasu i przestrzeni. Przyimkiem entre możesz się też posłużyć, kiedy mówisz o jakiejś alternatywie lub kiedy trzeba się na coś zdecydować (np. escoger entre tres ofertas – wybrać spośród trzech ofert).

Przykłady:

  • Estoy entre amigos.
  • Estoy en casa entre la una y las dos.
  • En la foto estoy entre Fernando y Alejandro.

Przyimek por / para

O ile przyimek por koncentruje się na przeszłości i przyczynie albo mówi o trasie, o tyle przyimek para odnosi się do przyszłości i celów bądź kierunków. Mówimy ¿por qué?, czyli pytamy: dlaczego? Natomiast w przypadku ¿para qué? zadajemy pytanie: po co? Najprościej rzecz ujmując, por jest odpowiednikiem polskiego przyimka przez lub po, a przyimek para odpowiada polskiemu dla lub do.

Przyimki te występują też we frazach, takich jak np. na przykład lub na zawsze. Porównaj:

  • Por ejemplo.
  • Para siempre.

Kolejne przykłady:

  • Es para ella.
  • Lo hice por amor.
  • Voy por la calle.
  • Fui para Barcelona.

 

Nauka języka obcego w wakacje? Jak najbardziej! W ProfiLingua znajdziesz kursy dla całej rodziny. Zgarnij rabat nawet -60% i ucz się mądrze, a żadna szkoła i żaden test nie będą Ci straszne.