To, ile zajmuje nauka języka obcego (nie tylko norweskiego), jest sprawą bardzo indywidualną. Na efekt końcowy składają się takie czynniki, jak metoda nauki, ilość poświęcanego czasu, systematyczność, częstotliwość kontaktu z językiem, poziom motywacji oraz to, jakich języków obcych uczyłeś się wcześniej. Nie bez znaczenia pozostaje też odpowiedź na pytanie: co rozumiesz przez “nauczyć się norweskiego”?
Co to znaczy “umieć norweski”?
To, jak długi czas będzie Ci potrzebny do opanowania języka norweskiego, zależy od tego, jak rozumiesz wyrażenie “nauczyć się norweskiego”. Dla jednych będzie to umiejętność komunikacji w codziennych sytuacjach: w sklepie, u lekarza czy na lotnisku. Inne osoby uznają, że umieją norweski, jeśli będą w stanie słuchać radia i oglądać telewizję w oryginale. A dla jeszcze innych, opanowanie norweskiego będzie oznaczało biegłość językową zbliżoną do tej prezentowanej przez rodzimych użytkowników języka.
Przyjmijmy, że poziomem, który chcesz osiągnąć, jest egzamin państwowy trzeciego stopnia - Norskprøve 3. Jest on wymagany od wszystkich obcojęzycznych kandydatów do pracy w placówkach państwowych, stanowi też ogromny atut, jeśli ubiegasz się o posadę u prywatnego pracodawcy. Certyfikat Norskprøve 3 potwierdza znajomość języka norweskiego na poziomie B1/B2. Według skali CEFR (Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego), do osiągnięcia poziomu B2 potrzebne jest 500-600 godzin nauki, czyli przy systematycznej nauce - około 4-5 lat.
Są to, oczywiście, dane szacunkowe. W realnym życiu osoba, która np. nieźle zna niemiecki, ma częsty kontakt z autentycznym norweskim (np. poprzez wyjazdy do Norwegii lub choćby słuchanie wiadomości w tym języku) i wie, jakie techniki nauki są w jej przypadku najskuteczniejsze, osiągnie zamierzony cel o wiele szybciej i łatwiej, niż ktoś, kto uczy się raz w tygodniu przez godzinę i nie dba o dodatkowe “zanurzanie się w języku”.
Czy język norweski jest trudny?
To kolejne pytanie, często zadawane przez osoby, które zastanawiają się nad podjęciem jego nauki, a na które trudno jednoznacznie odpowiedzieć. Norweski należy do rodziny języków germańskich i jako taki, jest raczej logiczny i “poukładany”. Uczący się go, zgodnie twierdzą, że każdy, kto przed podjęciem nauki norweskiego opanował niemiecki lub choćby angielski, ma znacznie ułatwione zadanie. Zasady gramatyczne są dość zbliżone do tych znanych Ci z innych języków germańskich.
Wiele słów ma brzmienie podobne do wyrazów niemieckich, więc nauka leksyki także jest ułatwione, jeśli miałeś wcześniej do czynienia z niemieckim. Należy jedynie uważać na tzw. falske venner - fałszywych przyjaciół, czyli słówka, które wyglądają identycznie, jak polskie, mają jednak zupełnie inne znaczenie. Przykładem może być norweskie słowo “takk”, które oznacza “dzięki”.
Nieco trudności sprawić Polakom wymowa norweska i jego charakterystyczna melodia. Szczególną uwagę należy przykładać do dwóch długości samogłosek, które często decydują o znaczeniu danego słówka (np. “håpe” - z głoską długą oznacza “nadzieję”, a “hoppe” wymawiane krótko - “skok”). Sęk w tym, że w naturalnej sytuacji Norwegowie mówią raczej szybko i niewyraźnie, więc często takie niuanse językowe są trudne do wychwycenia. Pozostaje polegać na zrozumieniu z kontekstu.
Jeśli planujesz wyjazd do Norwegii lub marzysz o zwiedzaniu pięknej krainy fiordów bez problemów z komunikacją, koniecznie sprawdź ofertę kursów języka norweskiego w szkole ProfiLingua. Z nami uczysz się tak, jak chcesz - w grupie lub indywidualnie, w szkole stacjonarnej, lub przez internet!
Czy chcesz, abyśmy skontaktowali się z Tobą w celu zaproponowania Ci odpowiedniego kursu? Wypełnij poniższy formularz:
